By jaapandre
Dit jaar voor het eerst naar cyclevision geweest, de bijzonderheid dit jaar was dat het WK ligfietsen tegelijkertijd gehouden werd. Omdat A ook wel meewilde en het toch wel ver voor de kids was, hebben we die bij vrienden gebracht. Dit jaar maar een dagje en mijn oog was op de zondag gevallen, omdat ik dan de lezing van Ian kon volgen over een onderzoek naar de ruimte die fietsers kregen in Engeland en een lezing van Maarten Sneep over GPS. Met hem hebben we een tijdje geleden gediscussieerd over een vergelijkbaar onderzoek in Nederland. Het liep echter anders…
Ik was zo naief om te verwachten dat cyclevision wel bewegwijzerd zal zijn en anders minstens het sportpark wel… Dit viel vies tegen, dus op een gegeven moment een afgesloten weg ingereden om de verkeersregelaar al daar te vragen hoe we er moesten komen. We waren inderdaad vlakbij. Op het moment dat we uit de auto stapten een belletje van Bakkertje: zijn zoon zou bijna moeten uitkomen in de kinderrace (door mij omgedoopt tot aanstormende talenten race). Dus zijn we maar naar de baan gegaan waar die gereden werd. Dit was erg leuk om te zien, hoe fanatiek die kinders hun rondje raceden. Na 15 minuten (!) met zijn allen in de baan zat de duurrace erop. Ze konden even bijkomen (en bijdrinken) om even later de sprint te rijden. Dankzij de verschillene leeftijdsklassen en aparte klassen voor jongens en meisjes kon iedereen zich wereldkampioen noemen, sommigen zelfs tweevoudig.
We hebben nog even bij de vieruursrace gekeken, maar dat zou nog wel een tijdje doorgaan, dus maar naar de beurshal en het uitprobeerparcours. Dat was toch weer verder lopen dan verwacht, volgende keer maar de fiets meenemen. Het was leuk om al die fietsen bij elkaar te zien, je kan ze dan goed vergelijken en bedenken wat de voor- en nadelen zijn. Voordat ik de beurs opging had ik nog zoiets van: als ik een trike wil, dan wil ik wel een overdekte. Ook dit liep iets anders. Bij de stand van steintrikes/wheelsreinvented viel mijn oog op de mad max evo. Ik vond hem er ontzettend stoer uitzien met die vering voor. De voordelen die drongen ook langzaam tot mij door: minder last van schuine wegen (afwatering), berm kan je relatief makkelijk nemen, in bochten kan je makkelijk meehangen…. Ik was bijna om, maar toen was er nog een extra. Je kon hem ook als convertible krijgen (nah ja). Een van hun velomobielen had die mad max als basis en een overkapping die je er zelf makkelijk (?) op en af kan zetten. Deze is te gebruiken als stroomlijn, maar ook als regenjas en isolatie…. Op het probeerparcours was ie ook te testen en hij rijdt inderdaad als een tierelier, trekt pittig op en een draaicirkel van drie keer niets….(Thuis de prijs is opgezocht: ik geloof toch niet dat ik al in mijn midlife crisis zit…).
Ik heb ook nog een paar andere uitgeprobeerd, eentje met 26″ voor en achter. Ik vond die niet echt fijn sturen, plotseling lijkt ie om te slaan.
Verder een aantal met 20″ voor. Opvallend is dat bij sommige modellen ik bij het sturen toch wel gauw tegen het wiel aan kom. De Sinner (Spirit denk ik) met onderstuur reed ook wel erg lekker. De vorm van het onderstuur (handvatten parallel aan de fiets) zorgde dat je nog minder aan het stuur ging trekken, ook is de stroomlijn denk ik iets beter.
Kortom een mooie dag, met veel nieuwe dromen.
Mijn verdere foto’s zijn te vinden op http://www.flickr.com/photos/jaapandre/sets/72157620865775249/